Keeperstraining en conditietraining

De doelverdediger is een volwaardige speler, maar op de gewone training hangt hij er vaak een beetje bij als schietschijf. voetbalcoaches bemoeien zich vaak niet met hem. Ze weten niet hoe ze een ‘keepersprobleem’ uit de wedstrijd kunnen vertalen naar een goede oefening.

De keeper heeft echter een niet te onderschatten rol. Daarom bieden veel verenigingen naast de reguliere teamtrainingen ook aparte keepers- en techniektraining aan, onder leiding van een speciaal aangetrokken keeperscoach en techniekcoach.

Optimaal in het doel

Keeperstraining is belangrijk om optimaal in het doel te functioneren. Laat je keeper er gerust trainen op specifieke keepershandelingen – zolang het niet ten koste gaat van het bezoeken van de teamtraining. Keeperstraining komt bij voorkeur niet in plaats van, maar is extra.

Schenk ook op de gewone training aandacht aan de rol van de keeper in het team. De keeper neemt niet alleen een bijzondere positie in omdat hij als enige speler de bal in het eigen strafschopgebied met de handen mag spelen, hij is tevens één van de weinigen die in de opbouw niet te maken heeft met een directe tegenstander. Dat betekent dat hij door anderen voortdurend in het spel kan worden betrokken.

Keeper als eerste aanvaller

Beschouw de keeper als de eerste aanvaller

De rol van de keeper blijft niet beperkt tot het tegenhouden en verwerken van de bal. Hij helpt ook mee bij het verstoren van de opbouw van de tegenpartij. Hij bespeelt de ruimte achter de laatste linie, neemt daar positie in, bewaakt de taken van het team – met name de laatste linie – en coacht medespelers om een schot op doel, dieptebal, voorzet of een duel 1 tegen 1 te voorkomen.

Beschouw de keeper als de eerste aanvaller. Noem hem soms ook zo, als stof tot nadenken. Nadat hij de bal heeft veroverd of na een spelhervatting start de opbouw bij hem. Hij kan de bal inrollen, inwerpen, uittrappen uit de hand, uittrappen van de grond, een doeltrap of vrije trap nemen of een terugspeelbal aannemen en verwerken.

Hij kan kiezen voor het spelen van de lange bal, omdat hij een mogelijkheid ziet om snel een kans te creëren of omdat een oplossing via de laatste linie of het middenveld hem risicovol lijkt. Maar hij kan ook kiezen voor een opbouw via de laatste linie of het middenveld. Belangrijk is dat hij risicoloos opbouwt en geen gedekte spelers aanspeelt. Na de start van de opbouw heeft hij de taak de opbouw op gang te houden door achter de bal aanspeelbaar te blijven. Hij kiest zodanig positie dat hij bij balverlies snel het doel kan afschermen.

Conditietraining: pas vanaf O17

Speciale conditietraining is voor pupillen en O15 niet nodig. Lekker en enthousiast trainen met de bal is voldoende. Pas vanaf de O17, als de groeispurt achter de rug is, kun je spelers blootstellen aan voetbalconditionele prikkels. Houd echter rekening met laatbloeiers. Vanaf de O17 gaat het op de training niet meer alleen om beter leren voetballen, maar ook om het beter voetballen langer vol te houden, en het volhouden explosief te zijn.

Blijf ook nu trainen in voetbalechte vormen, van rondjes om het veld rennen gaan je spelers het voetballen niet beter volhouden. Hebben ze moeite om de laatste tien minuten van de wedstrijd goed te blijven spelen, zorg er dan voor dat ze het voetballen zelf langer kunnen volhouden. Dat kan door ze in een opbouw van kleine partijvormen met korte rustperiodes steeds wat langer te laten doorspelen. Ook kun je ze motiveren steeds iets langer hun best te doen in partijtjes door van alle trainingspotjes ranglijsten bij te houden.

Techniektraining

Om de balvaardigheid van alle spelers in je team te ontwikkelen, is het aan te raden om tijdens de warming-up en de eerste oefenvorm(en) van elke training een handeling met bal (techniek) centraal te stellen, zoals dribbelen, passeren, aan- en meenemen, passen, schieten en de bal afpakken van de tegenstander.